Kültürümüz
KILIK KIYAFET:
Belde de özellikle bayan giyimi tamamen geleneksel bir çizgi taşımaktadır. Kadınlar çar adı verilen kareli, gri renkli bir çarşaf giymektedirler. Genç kızlarda atkı denilen örtü ile başlarından bele kadar örtünektedirler. Erkeklerin giyiinde ise bir olağanüstülük yoktur.
GELENEK VE GÖRENEKLERİ:
Beldemizde evlenme çağı genellikle 17-22 yaş arasındadır. Yaşın ilerlemesi evliliğe mani sebeplerdendir. Bu nedenle gençlerimizin büyük bir oranı askere ya evli ya da nişanlı giderler. Askere gidecek olan gençler gitmelerine bir ay kala köyün belirli bir odasında toplanırlar ve eğlenirler. Asker odalarının çatısında Türk bayrağı asılıdır. Askerlere aileleri tarafından özel yemekler yapılı, sıra yemeği denilen davetler düzenlenir. Askerler gidecekleri gün toplanarak köy mezarlığına giderler. Köy imamının nasihatlerinden sonra gidecekleri yere yolculanırlar.
NİŞAN VE DÜĞÜN:
Orjinallik gösteren en belirgin adetleri düğünlerdir. Evlenecek olan kız ve erkeğin ailesi, çocuklarının da rızasını alarak anlaştıktan sonra söz kesme adeti yapılır. Söz kesme her iki tarafın yakını olan 3-5 kişinin bir araya gelmesiyle kahvaltıda olur. Bu arada yüzük, küpe gibi takılar takılır. Varsa herhangi bir anlaşma şartı onlar söylenir. Anlaşma üzerine nişan olayı gerçekleşir. Her iki tarafta yakınlarını iki gün önce davet ederler. Bunun amacı iştirak edecek olan kişilerin hazırlıklı olması anlamına gelir. Köyün keyveni denilen kadınlarda seslenir. Onların görevi ise topğlu olarak yemeği hazırlamaktır. Erkek tarafı belirlenen bir yerde toplanarak verilen çaydan sonra kız evine giderler. Hazırlanan yemekler yenilir. Sonra hazırda bulunan misafirlere şerbetler ikram edilir. Bu şerbet toplu olarak geniş bir tabla üzerinde önce erkek vekili önüne konulur. Bunun anlamı yardımlaşmaya başlamaktır. Düğün tarihi belirlenir. Erkek ve kız tarafı kendi aralarında anlaştıktan sonra üç gün önceden toplanarak düğün olacağını ilan ederler. Bunun üzerine toplanan komşulardan kız tarafı kızlara, erkek tarafı erkeklere verecekleri düğün yemeğinin masraflarını paylaşmak üzere toplanırlar. Köy odasında toplanan gençler düğün eğlencesini başlatırlar. Düğüne bir gün kala kız ve erkek hamam evi denilen (önceden belirlenmiş) bir eve götürülürler. Damat ve gelini hamam evleri ayrı ayrı yatırır. Sağdıçları ile evliliğehazırlama işi başlar. Yemek zamanında gelin de damat da sağdıçları ile yemeğe oturmazlar, ayakta dikilirler. Onlara düğün sahiplerinden birisi oturmak için para ikram eder. Azdı çoktu kısa bir pazarlıktan sonra otururlar. Düğün günü gelince, arabalar kiralanır, gelini almak üzere kız evine gidilir. Muhtar ve imamında katılımıyla çeyiz eşyaları görülür ve adı, vasfı, tutarı göz önüne alınarak şahitler huzurunda "çeyiz senedi" düzenlenir. Erkek tarafı, yengeleri tarafından kız hamam evinden alınır ve babasının evine götürülür. Babasıyla görüşen gelin, kardeşi tarafından arabaya bindirilir. Damat odasında mendili ve yanında bulunan sağdıçları ile gelini beklemektedir. Gelin eve gelince damat tarafından gelinin başına fındık, şeker gibi çerezler atılır ve gelin eve götürülür.
DİNİ BAYRAMLAR:
Kurban Bayramı, Ramazan Bayramı ve Kandil Geceleri en renkli sosyal olaylardır. İbadet ve sosyal ilişkilerin en yoğun olduğu günlerdir. Namaz kılınır, genelde bir evde toplanılır. Akşam yemeği eraber yenilir, sabaha kadar beraber geçirilir. Kadın-erkek meclisleri ayrı ayrıdır. Bayramda namazdan sonra erkekler, öğleden sonra da kadınlar mezarlığa giderler.